Znacznik przed chemioterapią

Znaczniki guza piersi, nazywane również klipsami lub markerami, odgrywają kluczową rolę w diagnostyce i leczeniu raka piersi, szczególnie przed rozpoczęciem leczenia neoadiuwantowego, takiego jak chemioterapia. Umieszczenie znacznika w guzie przed leczeniem ma istotne znaczenie zarówno dla chirurga onkologicznego, jak i dla całego procesu terapeutycznego.

Znaczenie znacznika guza piersi

1. Precyzyjna lokalizacja guza:
   • Umieszczenie znacznika w guzie piersi przed rozpoczęciem leczenia neoadiuwantowego umożliwia dokładne zlokalizowanie zmiany nowotworowej, nawet jeśli guz zmniejszy się lub zniknie pod wpływem chemioterapii.
   • Znacznik pozwala chirurgowi onkologicznemu na precyzyjne planowanie operacji, co jest niezwykle ważne dla skutecznego usunięcia całego guza i minimalizacji ryzyka pozostawienia komórek nowotworowych w tkankach piersi.
2. Monitorowanie odpowiedzi na leczenie:
   • Znacznik guza piersi pomaga w ocenie skuteczności leczenia neoadiuwantowego. Dzięki niemu można śledzić zmiany w wielkości guza i odpowiedzieć na pytanie, czy terapia działa zgodnie z oczekiwaniami.
   • Regularne badania obrazowe, takie jak USG piersi czy mammografia, pozwalają na wizualizację znacznika i monitorowanie progresji (wzrostu) lub regresji (zanikania) guza.
3. Pomoc w planowaniu zabiegu chirurgicznego:
   • Chirurg onkologiczny korzysta ze znacznika podczas operacji, aby precyzyjnie usunąć guz piersi lub miejsce w którym był guz przed rozpoczęciem leczenia. Znacznik działa jak punkt odniesienia, co jest szczególnie istotne w przypadku, gdy guz jest niewyczuwalny lub trudny do zlokalizowania np. po chemioterapii.
   • Dzięki znacznikowi możliwe jest przeprowadzenie mniej inwazyjnych zabiegów, takich jak chirurgia oszczędzająca pierś (BCS element BCT), co ma znaczenie dla estetyki i jakości życia pacjentki.

Widoczność znacznika w badaniach obrazowych

1. USG piersi:
   • Znacznik guza piersi jest zazwyczaj dobrze widoczny w badaniu ultrasonograficznym (USG piersi). Podczas USG piersi znacznik pojawia się jako jasny punkt w obrębie tkanki piersiowej.
   • USG piersi jest często używane do monitorowania położenia znacznika i oceny zmian w guzie podczas leczenia neoadiuwantowego.
2. Mammografia:
   • W mammografii znacznik guza piersi jest również dobrze widoczny jako jasny punkt na zdjęciach rentgenowskich.
   • Mammografia pozwala na ocenę struktury piersi i lokalizację znacznika w kontekście otaczających tkanek, co jest pomocne zarówno przed, jak i po leczeniu neoadiuwantowym.

Podsumowanie

Znacznik guza piersi przed leczeniem neoadiuwantowym jest niezwykle ważnym narzędziem w diagnostyce i leczeniu raka piersi. Dla chirurga onkologicznego stanowi on kluczowy punkt odniesienia, umożliwiający precyzyjne planowanie i przeprowadzenie operacji. Widoczność znacznika w badaniach obrazowych, takich jak USG piersi i mammografia, pozwala na monitorowanie odpowiedzi na leczenie i precyzyjne zlokalizowanie guza, co przekłada się na skuteczność terapii i bezpieczeństwo pacjentki.

1. Konsultacja i przygotowanie:
   • Przed zabiegiem pacjentka spotyka się z chirurgiem onkologicznym, który wyjaśnia cel i przebieg zakładania znacznika do guza piersi.
2. Pozycjonowanie pacjentki:
   • Pacjentka zostaje ułożona w wygodnej pozycji na stole zabiegowym, zazwyczaj na plecach z ręką uniesioną nad głowę po stronie, gdzie znajduje się guz piersi.
   • W kolejnym kroku wykonuje się dokumentację fotograficzną obszaru piersi do którego zostanie założony znacznik (np. telefonem pacjentki).
3. Dezynfekcja i znieczulenie:
   • Obszar piersi, gdzie znajduje się guz, jest dokładnie dezynfekowany, aby zapobiec zakażeniu.
   • Chirurg onkologiczny podaje miejscowe znieczulenie, aby zminimalizować ból i dyskomfort podczas zakładania znacznika.
4. Nawigacja USG piersi:
   • Podczas zabiegu korzysta z USG piersi, aby dokładnie zlokalizować guz piersi. USG piersi jest kluczowe do precyzyjnego wprowadzenia znacznika.
   • Na ekranie USG piersi widoczny jest obraz guza, co umożliwia precyzyjne wprowadzenie igły z markerem do jego wnętrza.
5. Wprowadzenie igły z markerem:
   • Chirurg onkologiczny wprowadza cienką igłę z markerem przez skórę do guza piersi pod kontrolą obrazu USG piersi.
   • Znacznik zostaje umieszczony bezpośrednio w guzie piersi lub w jego pobliżu, aby umożliwić przyszłą identyfikację zmiany.
6. Kontrola położenia znacznika:
   • Po umieszczeniu znacznika chirurg onkologiczny ponownie używa USG piersi, aby upewnić się, że znacznik jest właściwie zlokalizowany w guzie.
   • Dokładność położenia znacznika jest kluczowa dla późniejszych etapów leczenia i monitorowania.
7. Zabezpieczenie miejsca wkłucia:
   • Po usunięciu igły miejsce wkłucia jest zabezpieczone małym opatrunkiem lub plasterkiem.
   • Chirurg onkologiczny może nałożyć opatrunek uciskowy, aby zminimalizować ryzyko krwawienia lub powstania siniaków.
8. Instrukcje po zabiegu:
   • Pacjentka otrzymuje szczegółowe zalecenia dotyczące pielęgnacji miejsca wkłucia oraz informacji, jak postępować w przypadku pojawienia się jakichkolwiek niepokojących objawów.

Zakładanie znacznika do guza piersi przed chemioterapią jest kluczowym etapem w leczeniu raka piersi. Dzięki precyzyjnemu umieszczeniu znacznika pod kontrolą USG piersi, chirurg onkologiczny może skutecznie planować dalsze etapy leczenia chirurgicznego, co ma istotne znaczenie dla skuteczności terapii i bezpieczeństwa pacjentki.

Po założeniu znacznika do guza piersi ważne jest, aby pacjentka przestrzegała pewnych zaleceń, które pomogą w procesie gojenia i zapewnią skuteczność dalszego leczenia. Oto szczegółowe zalecenia:

1. Odpoczynek:
   • Unikaj wysiłku fizycznego i ciężkiego podnoszenia przez 72 godzin po zabiegu.
   • Odpoczywaj w miarę możliwości i unikaj stresujących sytuacji.
2. Opatrunek i higiena:
   • Utrzymuj opatrunek uciskowy na miejscu przez przynajmniej 24 godziny.
   • Utrzymuj miejsce po wkłuciu suche i czyste. Unikaj zamaczania miejsca biopsji, szczególnie podczas kąpieli – zalecane jest stosowanie prysznica zamiast kąpieli w wannie przez pierwsze 48 godzin.
   • Po założeniu znacznika do guza piersi noś biustonosz/stanik delikatnie uciskowy (np. sportowy) przez ok. 5 dni zabiegu.
3. Leczenie bólu i obrzęku:
   • W razie potrzeby możesz zażyć leki przeciwbólowe np. paracetamol lub ibuprofen,
   • Możesz przykładać zimne okłady (np. woreczek z lodem owinięty w ręcznik) na miejsce biopsji przez 10-15 minut co kilka godzin, aby zmniejszyć ból i obrzęk.
   • Jeśli pojawi się krwiak podskórny (siniak), to należy zastosować maść np. Lioton 1000 (3×1 miejscowo co 8h) przez 7–10 dni po wykonaniu procedury.
4. Unikanie pewnych czynności:
   • Unikaj aktywności, które mogą powodować nadmierny nacisk lub wstrząsy w obszarze biopsji, takich jak intensywne ćwiczenia fizyczne, bieganie czy skakanie.
5. Przygotowanie do dalszego leczenia:
   • Przed planowanymi badaniami obrazowymi, takimi jak USG piersi czy mammografia, informuj lekarzy i techników medycznych o założonym znaczniku.
6. Monitorowanie objawów:
   • Obserwuj miejsce wkłucia pod kątem objawów infekcji, takich jak zaczerwienienie, obrzęk, gorączka, wydzielina z rany lub nasilający się ból.
   • Jeśli zauważysz jakiekolwiek niepokojące objawy, natychmiast skontaktuj się z chirurgiem onkologicznym wprowadzającym znacznik do guza poprzez zakładkę „Kontakt”.

Dodatkowe uwagi:

• Emocje i wsparcie: Założenie znacznika do guza piersi może być stresującym doświadczeniem. Nie wahaj się szukać wsparcia u rodziny, przyjaciół, lekarzy lub psychologów.
• Styl życia: Staraj się prowadzić zdrowy styl życia, co może wspomóc ogólną regenerację organizmu. Zadbaj o zrównoważoną dietę, odpowiednią ilość snu i unikanie używek.

Pamiętaj, że każda procedura medyczna może przebiegać nieco inaczej, dlatego zawsze należy przestrzegać indywidualnych zaleceń dodatkowo przekazanych po założeniu znacznika przez chirurga onkologicznego.